door Gerald E. McGraw

Een woord van waarschuwing voor deze tijd voor alle Christenen.

Dit artikel verscheen in oktober 1974 in het blad "Alliance Witness" van de Christian and Missionary Alliance (CAMA)

Het eerste contact tussen de mens en de satan veroorzaakte een catastrofe Tot op de dag van vandaag is satan een leugenaar en de vader der leugen (Joh. 8:44). Nog steeds zijn zijn voornaamste wapens bedrog en misleiding. In de gemeente van Jezus Christus zijn noch wijzelf noch onze ouders (en grootouders) immuun voor deze wapens. Niet voor niets schrijft Paulus aan de christenen in Corinthe: "Ik vrees dat zoals de slang met haar sluwheid Eva verleidde . . . enz." (2 Cor. 11:3). En in het vervolg zegt hij zelfs: "Want indien jullie een andere geest ontvangt, die jullie niet eerder ontvangen hebt, dan verdragen jullie dat heel goed (vers 4).

Velen beschouwen de charismatische beweging als de vervulling van de profetie dat de gemeente vlak voor de opname nog de zegen van "een late regen" zal ervaren. Het uitwerken van deze stelling is hier nu niet aan de orde. Voor ons is de volgende vraag van meer belang: kunnen we met recht en reden aannemen dat de tegenwoordige wereldwijde golf van het "in tongen spreken" door de Heilige Geest wordt verwerkt?

In talrijke gevallen van zielzorg werd door mijn medearbeider en mijzelf vastgesteld dat in de meeste gevallen in het licht van een bijbelse toetsing van het in tongen spreken de oorsprong satanisch was.

De Schrift vermaant ons in de eerste plaats, zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament, om te onderscheiden tussen licht en duisternis, en om bovennatuurlijke verschijnselen te toetsen. Want het oor beproeft woorden zoals het verhemelte voedsel proeft. Laten we (ver)kiezen om tot Beoordeling te komen, laten we onder ons weten wat goed is (Job 34:3-4).

Van talrijke nieuwtestamentische geestesgaven vormt het spreken een wezenlijk element. De Bijbel maant ons hier tot bijzondere waakzaamheid (Jac. 3:2-10). De verhoogde Heer geeft aan de gemeente te Efeze een aanbeveling met de woorden: "Gij hebt hen op de proef gesteld die zeggen dat ze apostelen zijn, maar het niet zijn, en gij hebt hen leugenaars bevonden (Openb.2:2).

In de moderne charismatische beweging geloven velen dat iedereen die met de Heilige Geest Vervuld wordt, in tongen moet spreken. Het hoeft ons niet te verbazen dat sommige mensen tengevolge hiervan vertwijfeld naar zo’n bewijs zoeken. Een jonge man lag urenlang op de grond te smeken om deze gave. In een ander geval werd iemand aangeraden door mensen van de charismatische beweging om steeds maar weer het woord Halleluja te herhalen totdat de tongentaal zou doorbreken. In beide gevallen ontvingen deze mensen wat ze zochten. Een latere toetsing bracht aan het licht dat in beide gevallen een demon was binnengekomen, die tongentaal had geleverd.

Het is tégen de Schrift, en dientengevolge een satanisch bedrog, om te geloven dat iedere Christen

die met de Geest vervuld wordt in tongen moet gaan spreken. (Vgl. 1Cor. 12:30). Vandaag de dag zijn deze theorie een praktijk tot een weg geworden waarlangs de menselijke persoonlijkheid geopend wordt voor demonische beïnvloeding. Hoe beslissend is het daarom dat we alles beoordelen", en het kwade mijden in al zijn vormen (1 Thess. 5:21-22).

Paulus zet in de Corinthe brief hoofdstuk 12-14 uiteen, aan het begin van zijn verhandeling over de geestesgaven, het contrast tussen enerzijds de geestesgaven en anderzijds het vroegere dienen van de stomme afgoden (1 Cor. 12:2). Die afgodendienst was met demonie verbonden (1 Cor.10:20), en Paulus wilde zijn lezers bewaren voor ieder spreken van een valse geest. Samenvattend stelt hij dan vast: niemand, die door de Geest spreekt, vervloekt Jezus, en niemand kan Jezus Heer noemen dan door de Heilige Geest (1 Cor. 12:3). Als Gods Geest spreekt door een mens, zal hij altijd betuigen dat Jezus Heer is. Staat er echter een demon achter een bovennatuurlijk spreken, dan zal deze de heerschappij van Christus niet aanvaarden, maar juist zijn haat jegens Christus uiten. De gemeente moet dus volgens 1 Cor. 12:3 toetsen.

De tweede belangrijke tekst is hier 1 Joh. 4:1-3. Het gaat in het tekstverband weer om het vervuld zijn met de Heilige Geest en om geestesgaven waarbij het spreken een rol speelt. Wij citeren 1 Joh. 3 vers 24 tot en met 14:3. "En hieraan onderkennen wij dat Hij in ons blijft: aan de Geest, dien hij ons gegeven heeft. Geliefden, vertrouwt niet iedere geest, maar beproeft de geesten of zij uit God zijn: want vele valse profeten zijn in de wereld uitgegaan. Hieraan onderkent Gij de Geest Gods: iedere geest, die belijdt dat Jezus Christus in het vlees gekomen is, is uit God; en iedere geest die Jezus niet belijdt, is niet uit God."

Op grond van zulke Schriftwoorden stellen wij dat tongentaal of ook iedere andere bovennatuurlijke uiting getoetst moet worden. Dat zou bijvoorbeeld kunnen met behulp van de volgende vragen: Is Jezus Gods zoon? Belijdt de betroffen geest dat Jezus Christus in het vlees gekomen is? Belijdt hij Jezus als Heer? Komt Jezus Christus lichamelijk weder? Woont alle volheid der Godheid in Jezus Christus lichamelijk?

Een geest kan gevraagd worden naar zijn doelstelling, omdat het hoofddoel van de Heilige Geest voor de gelovigen in de Schrift duidelijk wordt aangegeven, daar waar Jezus zegt: Deze, (de Geest der waarheid) zal Mij verheerlijken, want Hij zal het uit Mijne nemen, en het U verkondigen. (Joh. 16:14.)

Van de geestesgaven wordt tegenwoordig niet één zo naar voren geschoven en aangeprezen als het spreken in tongen. Maar die gave bergt nu juist de grootste mogelijkheden in zich voor verleiding en gevaar.

Voor de praktische uitvoering van het beproeven van de tongentaal is, in het licht van de hierboven gekozen bijbelse verwijzingen, de hulp van een gebedsgroep het meest geschikt. Het beste is een privé- omgeving, en een gespreksleider met een kleine gebedsgroep. Belangrijk is ook de volledige instemming van een bewuste samenwerking met de persoon die "in tongen spreekt". Na een inleidende gebedstijd is het goed, maar niet absoluut noodzakelijk, dat deze persoon dan in tongen gaat spreken. De groepsleider moet zich daarna met de vragen die hij stelt niet tot de persoon richten, maar tot de geest die de tongen taal geeft. De vragensteller moet zorgvuldig letten op ontwijkende antwoorden. De beoordeling mag niet afhankelijk gemaakt worden van de klank van de tongentaal zelf (welluidendheid) of van een subjectieve gevoelsreactie, maar deze moet berusten op de antwoorden die gegeven worden op de op de bijbel gefundeerde vragen.

Zonder uitzondering en spontaan zal de Heilige Geest van Christus getuigen. Een demonische geest zal een of meerdere antwoorden geven die zijn ware aard verraden, of hij zal de concreet gestelde vragen hardnekkig ontwijken. Dit betekent reeds ontmaskering, (1 Joh. 4:3a) Een demon kan wel een aantal positieve antwoorden geven (hij zal zijn positie in het leven van het slachtoffer niet willen prijsgeven). Maar de volharding en het geloof van de vragensteller zullen spoedig de identiteit, de naam en de doelstelling van de demon aan het licht brengen.

Wanneer (een) tongentaal door een of door meerdere demonen wordt voortgebracht, dan dient de weg tot bevrijding bewandeld te worden. De persoon die bedrogen en misleid werd, moet in de eerste plaats in duidelijke bewoordingen belijden dat hij of zij aan de satan ruimte heeft toegestaan (vgl. Ef. 4:27 "En geeft de duivel geen voet"). In de naam van Jezus moet het slachtoffer dan afstand doen van de satanische beschikking over de valse tongentaal, en een zeer beslist NEE verklaren tegen de geest die de tongentaal die "van beneden" komt, heeft ingegeven.

De gespreksleider moet in de Naam van Jezus Christus de demonen gebieden om uit te varen en daar heen te gaan waarheen God ze wijst (vgl. Luk. 8: 29,31) Hij moet hierna beproeven of de geest of de geesten) ook werkelijk uitgevaren zijn. Voor deze handelwijze geeft God de gave om te onderscheiden. (1 Cor. 12:10)

Samen met mijn medewerkers heb ik in het pastorale werk VIER zaken geleerd door mensen die bij ons kwamen praten over het beproeven van het spreken in tongen.

In de EERSTE PLAATS ben ik verbijsterd en geschokt geweest over het hoge percentage tongentaal van demonische aard. Tot de slachtoffers van zulke misleiding behoren christenen uit alle mogelijke kerken en kringen in de Verenigde Staten, mensen met uiteenlopende werkomstandigheden en van verschillende denominaties Velen, maar niet allen, spraken in tongen in hun persoonlijke stille tijd. Enkelen twijfelden over de echtheid van hun gave, terwijl velen er volledig van overtuigd waren dat toetsing bij hen een authentieke gave van de Heilige Geest aan het licht zou brengen.

Het betekende voor ons geen geringe schok om vast te moeten stellen dat meer dan negentig procent van hen die om toetsing gevraagd hadden, moesten ontdekken dat hun tongentaal door demonen werd ingegeven.

Enkelen in de 'oude' pinksterbeweging en in de 'nieuwe' charismatische beweging geven toe dat er demonische tongentaal bestaat, maar de meesten twijfelen er niet aan dat hun eigen tongentaal echt is. Een jonge vrouw vroeg om een toetsing, omdat zij in haar leven leed onder aanvechtingen uit het rijk der duisternis. Na enkele algemene inleidende vragen ontdekten we dat ze uit een pinkstergemeente kwam en in tongentaal sprak. Vol vertrouwen betuigde ze dat deze gave zeer zeker van God was. Een dame uit haar gemeente had haar verzekerd dat zij zelf de gave van de onderscheiding van geesten had en dat háár tongengave van de Heilige Geest was.

Toen we naderhand een bidstond hielden om de geesten te beproeven, bemerkten we dat een geest zichzelf 'Jezus' noemde. Hij haatte de Here Jezus Christus. Ik was op mijn hoede, want bij vroegere gelegenheden hadden we ontdekt dat tongen-demonen om ontmaskering te voorkomen, vaak de naam 'Jezus' aannemen. Op mijn consequent doorvragen gaf de demon toe dat hij, en niet de Heilige Geest, de gave van het spreken in tongen had gegeven.

Het TWEEDE dat ik leerde was dit: ook ervaren christenen met een beproefd geloof kunnen door een tongendemon geteisterd worden. In een reeks voordrachten over het leven van gelovigen die vervuld zijn met de Heilige Geest sprak ik in mijn bijbelklas enkele weken lang over de gaven van de Geest. Ik kende niemand uit die groep die in tongen sprak. Ik sloot de behandeling van de geestesgave van het spreken in tongen af met de korte verklaring dat iedereen die in tongen sprak zich ervan moest vergewissen dat zijn of haar gave niet van satanische oorsprong was. Want zendelingen hadden wel gehoord dat tongensprekers in hun aanwezigheid God hadden gelasterd in de taal die zij op het zendingsveld hadden geleerd. Daarom moet tongen altijd worden getoetst.

Ik had destijds zelf nog nooit het 'in tongen spreken' beproefd en ook mijn medewerkers hadden geen ervaring. Toen vroeg iemand om een toetsing. De persoon die uit die bijbelklas naar ons toe kwam was een bekende gelovige vrouw, die veel zielen voor Christus had gewonnen. Zij vertelde dat ze alleen in haar stille tijd in tongen sprak. Ze beschreef een duidelijke geestelijke ervaring die ze jaren geleden had gehad. We konden ons nauwelijks voorstellen dat zo'n fijne christin door een tongendemon beïnvloed zou kunnen zijn. Dat zei ik haar ook, maar ze was niet tevreden. Later wendde ze zich opnieuw tot mijn medewerker.

Toen hebben we getoetst, en spoedig bemerkten wij dat een tong zich in haar manifesteerde die tegen Christus, tegen de vrouw zelf en tegen ons bittere, hatelijke woorden sprak. Het viel niet te ontkennen dat een demonische tongengeest in de vrouw werkte. Ik ken bijbelgetrouwe schriftuitleggers die hun oorspronkelijke opvattingen moesten prijsgeven, toen ze moesten vaststellen dat er sterke aanwijzingen waren dat ook ware gelovigen niet alleen beïnvloed, maar ook bezet kunnen zijn door boze geesten. In Amerika ken ik personen, werkzaam in de pastorale praktijk, die vele malen tongentaal hebben getoetst en die net als wij, een hoog percentage als demonisch ontmaskerden. Dit hadden ze waargenomen bij beslist oprechte en werkelijke geestelijke personen. Alle kenmerken van bekering en wedergeboorte van geestelijke honger en geestelijke groei waren bij hen aanwezig.

Het moet hier ook worden toegegeven dat in de charismatische beweging vele fijne gelovigen, vaak met meer ijver trachten de Heer te volgen dan degenen die deze beweging afwijzen. En toch! Mijn ervaringen in de zielzorg brengen me tot de schokkende conclusie dat talloze van onze tijdgenoten die in tongen spreken, door Satan zijn misleid en worden bedrogen.

Het DERDE PUNT dat ik ontdekte is: de buitengewone sluwheid van tongengeesten. Een intelligente vrouw, medewerkster aan een universiteit, geloofde dat ten gevolge van haar tongengave, die ze slechts in haar persoonlijke stille tijd gebruikte, zij zich daarna in haar geestelijk leven op een hoger plan bevond. Ook haar 'gave' bleek van demonische oorsprong.

In een andere persoon die ik ken was een demon aanwezig die haar de tongentaal had bezorgd en voorts een demon genaamd 'ware tongen' (of authentieke tongen). Zijn doel was het, haar het geloof te laten behouden dat haar tongentaal van God kwam. En nog een derde demon werd ontmaskerd die tussen de tongen-ervaringen door voor depressieve beïnvloeding zorgde.

Kort nadat een jong meisje uit een rooms-katholiek gezin wedergeboren werd, gaf zij in een bijeenkomst het getuigenis van haar bekering. Alle christenen daar aanwezig, waren hierover verheugd. Zij ging met één van hen mee naar diens huis voor een gebedsbijeenkomst. Spoedig daarna sprak ze in tongen. Ze kwam bij ons. Wij deden een bijbelstudie met haar, en ze zei dat ze niet meer in tongen wilde spreken totdat die gave getoetst was.

Op een dag, toen ze in een moedeloze stemming was, had iets in haar gezegd: "Ik heb je de gave toch gegeven, kun je mij niet vertrouwen?" Dit vertelde ze mij later. Ik vroeg haar welke stem zoiets zou zeggen, als toch de Heilige Geest ons in de bijbel vermaant om al de geesten te beproeven. Toen begreep ze het. Toen ze de 'gave' liet toetsen antwoordde de tongengeest positief op de eerste gestelde vragen, maar later raakte hij verstrikt in zijn eigen listen. Hij gaf toen met woorden toe dat hij dit jonge meisje 'tongen', 'uitlegging van tongen' en 'profetie' gegeven had!

Het ergste bij de ervaringen met valse tongen zijn wel de zondige uitingen in een taal die de tongenspreker zelf niet verstaat. Een jonge man, een zeer serieus christen, kwam bij me nadat hij nauwe contacten had gehad met de charismatische beweging. Uit zijn gebed en de gedachtewisseling met hem over geestelijke zaken merkte men dat hij de Here Jezus erg lief had. Hij zei dat hij in zijn persoonlijke gebedstijd vaak in tongen sprak. Toen we de tongen beproefden, bleek dat zijn tongengeest een demon was. In de gebedsgroep was namelijk een zendeling aanwezig en hij vroeg of het mogelijk was om de in tongentaal geuite klanken in begrijpelijke woorden te vertalen. De groepsleider beval toen de tongengeest om de klanken in duidelijke woorden te spreken. Het antwoordde luidde: "Ik haat jullie, haat jullie, Jezus, Jezus, Jezus." Het slachtoffer was net zo geschrokken als de andere aanwezigen.

Het bijzondere gevaar van valse tongen wordt zichtbaar in de aard en wijze waarop ze een slachtoffer overmeesteren, hem langzaam maar zeker belemmeren in een duidelijke geestelijke geloofsontwikkeling en zijn leven en denken steeds meer op de 'tongen' concentreren. Deze geesten nemen heel vaak vrome namen aan, om hun identiteit te camoufleren, en stellen alles in het werk om hun slachtoffer en diens pastor te misleiden. Het gehele rijk van Satan wordt door 'veel list' gekenmerkt. Waarschijnlijk zijn er geen boze geesten der duisternis die sluwer te werk gaan dan tongengeesten die zich voor de Heilige Geest uitgeven

Het VIERDE PUNT dat ik bij het toetsen van tongen leerde was dit: Er is niet veel voor nodig is voor een tongendemon om binnen te komen, en zeker niet daar waar onbijbelse leringen worden vastgehouden.

Ik ken een predikant bij wie een tongengeest binnenkwam toen hij christenen van de pinksterbeweging thuis opzocht. Deze piëtistische predikant uitte slechts het vermoeden dat het zegenrijk zou kunnen zijn om de gave te hebben in tongen te kunnen spreken. Hij had nooit in tongen gebeden en er ook niet ernstig naar gezocht, maar plotseling kwam het fenomeen over hem.

Een dame van middelbare leeftijd bezocht een samenkomst van de charismatische beweging. Zij werd door een oudere man met een 'geheiligde uitstraling' aangemoedigd met de woorden: "Stelt u toch eenvoudigweg uw tong ter beschikking." Zij deed het en ontving negen verschillende demonische geesten, die allen beweerden dat ze haar de tongengave hadden gegeven.

Ik kan nog over veel van zulke voorbeelden vertellen. Wat ik hier geschreven heb dient slechts om de methoden te tonen die tongendemonen gebruiken om toegang te krijgen in Christenen.

Zeker, God geeft ons geen steen als we om de goede gave van Zijn Geest bidden, Luk. 11:11-13, maar een menigte ervaringen toont duidelijk aan dat onbijbelse leerstellingen over het spreken in tongen aanleiding voor de satan zijn om een argeloos slachtoffer geen brood maar schorpioenen van valse tongen te geven. God heeft nooit gezegd dat Hij Zijn onvoorzichtige kinderen automatisch zal bewaren voor iedere dwaling.

Laten wij niet spelen met deze zaken. Onze persoonlijke indruk en onze ervaring wijzen aan dat veel van de tegenwoordige golf van tongentaal satanische verleiding is. De opdracht voor onze tijd is dan ook: BEPROEFT DE TONGEN.